Ώθηση αιωνιότητας

ΩΘΗΣΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

Είναι η ποίηση μετρήσιμο μέγεθος;

Υπόκειται σε κανόνες ποιοτικούς και ποσοτικούς;

Τα όρια της είναι σταθερά καθορισμένα ή ελαστικά που ο καθένας
τεντώνει κατά το δοκούν επικαλούμενος υποκειμενικούς παράγοντες;

Είναι η ποίηση μια σύλληψη εικόνας των αισθήσεών μας

που τη μνήμη της προσπαθούμε να εμφανίσουμε

στο σκοτεινό θάλαμο του χρόνου

με τα χημικά των λέξεων που ο καθένας διαθέτει;

Η δημοκρατική σκέψη δεν απαγορεύει σε κανέναν τη γραφή.

Όταν κάποιος γράφει, αδέξια ή επιδέξια,

αν δεν είναι η γραφή του κατάθεση της ψυχής του,

τουλάχιστον είναι κατάθεση του συναισθήματός του.

Το πώς προσλαμβάνει κάποιος την ποίηση

το διδάσκει συνεχώς η φύση
με τα αρώματα και τα χρώματα των λουλουδιών της.
Είναι τόση μεγάλη ποικιλία που κανείς δε μπορεί να ισχυρισθεί
ότι αδυνατεί να επιλέξει.

Δηλαδή αν εμένα μου αρέσει το άρωμα της μανόλιας
και η άοσμη ωραιότης της τουλίπας
πρέπει να αφανίσω τα άλλα άνθη και να στραφώ εχθρικά

σε εκείνους που έχουν διαφορετικές επιλογές από μένα;

Έτσι κάθε ποίημα έχει τη διαφορετική, δική του αύρα.

Περνάει από την οθόνη των ματιών μας

κι αν μας τυλίξει με το άρωμά του παγώνουμε την εικόνα
και το αποθαυμάζουμε, διαφορετικά το αφήνουμε να προσπεράσει.

Ποτέ δεν κατανόησα ποια ανάγκη

και ποια ποιητική διαστροφή του ικανοποιεί κάποιος

όταν λοιδορεί ή χλευάζει την ποιητική συνανθρώπου του.

Δυστυχώς στο κονκλάβιο της ανάδειξης και προώθησης ποιημάτων

συνέρχονται άνθρωποι που περνούν ποιητική κλιμακτήριο.

Εν ζωή ορισμένοι δημιουργοί και οι ισχυροί συνεργοί τους

σπρώχνουν τα ποιήματά τους πάνω σε αναπηρικά αμαξίδια

και τα προβάλλουν ως αισθαντικούς δρομείς

που κόβουν πρώτα το νήμα της νίκης.

Ποιας νίκης;

Πρόσκαιρα αυτοστέφονται με τον κότινο της ματαιότητος

και εξέρχονται στο σαθρό ποιητικό εξώστη τους

χαιρετώντας το ανύπαρκτο πλήθος των αναγνωστών.

Έλα όμως που έρχεται ο Χρόνος,

πάντα αργοπορημένος αλλά δίκαιος κριτής,

κι όταν μοιραία θα έχουμε όλοι γίνει αστρική σκόνη
και τα ποιήματά μας ορφανά

θα εκλιπαρούν τον άνεμό του για να τα ταξιδέψει,

αυτός και μόνο αυτός

θα επιλέξει σε ποια θα δώσει ώθηση αιωνιότητας.

© Γιάννης Τόλιας