Σάββατο 26 Ιουλίου 2008
Κρυφά καλείς
Ζωγραφίζεις μυσταγωγίες όρασης
Υποδύεσαι υγρές νοσταλγίες αφής
Κατεβαίνεις τη σκάλα
αφήνοντας αποτύπωμα παραπλάνησης
στο λαβύρινθο μιας ραγισμένης επιθυμίας
Αν και γνωρίζεις ότι ο χρόνος
δε λυπάται κανέναν
στέλνεις το δούρειο άρωμά σου
να διασχίσει το αναφιλητό της κλίνης
Με θαμπούς ψιθύρους
κρυφά καλείς
αισθήσεις που απώλεσαν τη μνήμη τους
Η τρυφερότητα της σκιάς σου
ερμηνεύει τους χρησμούς του απρόσμενου
απαλύνει το πένθος των μονολόγων
Εξαλείφοντας με φως τα ίχνη σου
συντρίβεις την περιπλάνηση
αγγέλλοντας θριαμβικά
το τέλος της νύχτας
Ξυπνάω ακρωτηριασμένος
είναι αδιαπέραστο
το ναρκοπέδιο των ονείρων.
© Γιάννης Τόλιας
Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008
Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008
Τρίτη 8 Ιουλίου 2008
Ψηλαλώνια 7-7-08
Να ανηφορίζει η αρμύρα από το φάρο στις φοινικιές
Και εμείς καθισμένοι στην πλατεία
τινάζουμε την καύτρα του μεσημεριού
στα τασάκια μας
Κι ω σώμα γυναίκας
που μας δροσίζεις
σείοντας ανεπιτήδευτα την ανοικτή βεντάλια
των μηρών σου
Σχηματισμοί και σμήνη κινήσεων
ευελιξία γυναικείου στήθους
που πάνω του εστιάζει
και συντρίβεται
η διατρητικότητα της όρασης
Ανώνυμη σπερματοδότρια του ποιήματος
εκχύνεις
στην αρσενική μήτρα την πανδαιμόνια σύνθεση
Κι ας με μισήσουν οι λέξεις
που τις κρατώ αλυσόδετες
Θρηνητικές υλακές κτήνους
που κάποτε θάρθει ο καιρός του
να μας κατασπαράξει με το ποίημα.
© Γιάννης Τόλιας
Υ.Γ. Του Δημήτρη Μουζάκη και του Γιάννη Βούλτου για τον καλλιεπή διάλογο.
Κυριακή 6 Ιουλίου 2008
Την τρικυμισμένη θάλασσα του κορμιού σου
Κυματίζεις
μεσίστια
την ημιθανή
μνήμη
Όμως εγώ
όλο το βράδυ
Θα πίνω
Να μεθώ
Την τρικυμισμένη
θάλασσα του κορμιού σου
Κι ούτε ένα άγγιγμα
να με διασώσει
και να με παραδώσει
στη σωτήρια λέμβο
της αφής σου.
© Γιάννης Τόλιας
Σάββατο 5 Ιουλίου 2008
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)