Υ.Γ. Ξαπλώνεις στην πόρτα μου και τα μαλλιά σου γεννάνε γιασεμιά.
Να φανείς
πίσω από τα ανοιχτά
παράθυρα του καλοκαιριού
με μια χούφτα αρμύρα
κι ένα κοχύλι στο αυτί
Με ένα χαμόγελο
περασμένο στο λαιμό σου
να αγγίξεις την πληγή μας
με τα κοραλλένια δάχτυλά σου
Έτσι νάρθεις
με μια χούφτα
κόκκινη αρμύρα
που μάζευες τα βράδια
στάλα – στάλα
το αίμα του καλοκαιριού.
