Συνομιλίες

Στον Αλέξανδρο Φωσταίνη


Βρεθήκαμε απρόσμενα
Στην εξόδιο του Ποιητή
Κι ήσουνα σιωπηλός και απορημένος
«Θλιμμένος φαίνεσαι» αποφάνθηκα
«Πότε είσαι έτοιμος να το δεχτείς;»
Είπες ως και
Η ματαιότητα αιφνίδια
Σου αποκάλυψε το πρόσωπό της


Στο Γιάννη Τόλια


Βαδίσαμε την αλέα των κυπαρισσιών
Λέγοντας πότε τούτο ή το άλλο
Συνήθεις κουβέντες που λέγονται
στ’ ανάλογαΚρίσεις και κριτικές .....
Οπωσδήποτε
φιλοσοφίες εκ του ασφαλούς
Άλλωστε το πες
«ασκήσεις επί χάρτου όλα»


Στο Γιάννη Βούλτο


Είπαμε ν’ αλαφρύνουμε το όλο
μένοντας να χαζεύουμε
«οχήματα που κουβαλούν το θάνατο»
Σχεδόν λυπηθήκαμε
που είχανε γκρίζο χρώμα.....
Να ταν ο καιρός των αμαξών των
ιππήλατων οχημάτων
Με τι μεγαλοπρέπεια ο θάνατος
Θα εκινείτο…..


Υ.Γ. 12/6/2008 Αποχαιρετάται ο Ποιητής Χρίστος Λάσκαρης


© Meril - Ακροθιγώς