Όπως τις φύσαγε ο αέρας τις λέξεις

Στη βρεφοδόχο της ποίησης

Κι εγώ ένας ονειροπόλος
Έκθετος
Στοιβαγμένος μαζί με ποιήματα
Στη βρεφοδόχο της νύχτας.




© Γιάννης Τόλιας

Τόσες παγίδες στίχων έστησα

Θεϊκή πόρνη

28o Συνέδριο Ποίησης

ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

π α ρ ο υ σ ι ά ζ ε ι
     6
ν έ ε ς
π ο ι η τ ι κ έ ς φ ω ν έ ς
τ η ς
Π ά τ ρ α ς

Όσοι γράφουν κι εκδίδουν ποίηση προσβλέπουν σε μελλοντικούς υπεύθυνους αναγνώστες. Αν αυτό πραγματοποιείται,
αποτιμάται η ποιότητα της ποίησης
και ενθαρρύνεται η ανάπτυξή της.
Στην Πάτρα -σ’αυτό το χώρο- γίνονται προσπάθειες.
Το Συμπόσιο Ποίησης, με αυτή του την εκδήλωση,
παρουσιάζει στην πόλη έξι λιγότερο γνωστούς
αλλά αξιόλογους ποιητές με την ελπίδα ότι δίνει αφορμή για έναν ευρύτερο και υπεύθυνο κατατοπισμό σχετικά με την πραγματική ποιητική πολυφωνία της πόλης μας –ώστε να υπάρξει κάποτε μια αντικειμενική εκτίμηση των ποιητικών πραγμάτων της.
Θυμίζουμε ότι κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια μια συναγωγή του ποιητικού υλικού της Πάτρας από το Συμπόσιο Ποίησης
και τις εκδόσεις «Περί Τεχνών»,
με τον τίτλο «Αχαϊκή Ποίηση»

Π α ρ α σ κ ε υ ή   14   Μ α ρ τ ί ο υ  2008  
-   20:30

Δικηγορικός σύλλογος Πάτρας, Φιλοποίμενος 24, 3ος όροφος

Γιάννης Βούλτος
παρουσιάζει ο Παναγιώτης Χαλούλος,
φιλόλογος-συγγραφέας

Ελίζα Δεμαρτίνου
παρουσιάζει ο Σωκράτης Σκαρτσής,
ποιητής, ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

Μίμης Κωστήρης
παρουσιάζει ο Αλέξης Μπεθυμούτης, ποιητής

Νόρα Ράλλη
παρουσιάζει ο Δημήτρης Κατσαγάνης, ποιητής

Νίκος Σκούτας
παρουσιάζει ο Γιώργος Καραχάλιος,
ποιητής, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

Γιάννης Τόλιας
παρουσιάζει ο Ξενοφών Βερύκιος, ποιητής,
καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ●
● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ●

28ο ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ

Πέμπτη 26, Παρασκευή 27, Σάββατο 28
και Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Συνεδριακό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών

Τρομοκράτισσα του ποιήματος

Πώς να νιώθεις
τρυφερή τρομοκράτισσα του ποιήματος
Όταν δυναμιτίζεις τις λέξεις
Όταν εισβάλεις άπλετη
στο άβατο της σιωπής μου
και γιατί εγώ να συγχωρώ
τα εαρινά σου κρίματα
Να θρυμματίζομαι
στη μεγαλειώδη έκρηξή σου
Πόσο θάθελα να σε καταδώσω
στους τυμβωρύχους της Άνοιξης
στους ανεπίδεκτους
και τους υπόλογους της μοναξιάς
Για να δω μια φορά να απουσιάζουν
Εσύ και οι κατακλυσμοί που σέρνεις.

P.S. Dedicated to the LadyStorm
of my secret passion.


© Γιάννης Τόλιας

Με το κοπίδι των λέξεων

Όλη τη νύχτα
σε χάραζα
με λέξεις δίκοπες
Δεν άφησα αγεωγράφητο
κανένα σημείο του κορμιού σου.


© Γιάννης Τόλιας

Φάρος της Πάτρας

Σκέφτομαι μερικές φορές,
να υπήρχε «Κάδος Ανακύκλωσης Της Μνήμης»
Να μπορείς με μια απλή “διαγραφή”
να διώξεις από πάνω σου όλο αυτό το βαρύ φορτίο
Να μαθαίνεις από την αρχή σαν παιδί όλα τα παλιά
Τη μυρωδιά της θάλασσας και του χόρτου
Τον ήχο της βροχής πάνω στον τσίγκο της αυλής
Να μη συμμετέχεις στη μυσταγωγία του ηλιοβασιλέματος
επειδή ακόμα η ποίηση δεν σου έχει κτυπήσει τη πόρτα

Τώρα τα χρόνια, δυσβάσταχτα,
ακουμπούν πάνω στον ώμο σου
σ ’εκείνους τους μοναχικούς περιπάτους στο φάρο
και τα μάτια σου να εστιάζουν
τις βάρκες στο θάμπωμα του απογεύματος

Να είχαμε πάνω μας ένα σημάδι
να μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τον οικείο πόνο
πλησιάζοντας να μοιραστεί την οδύνη των ημερών

Μου αρέσει η θαλπωρή
των φανοστατών όταν πάνω τους γέρνω
αποκαμωμένος από τη μακρά πορεία των λέξεων
Στο ισχνό τους φως, αρχίζουν και τελειώνουν
ταξίδια
ποιήματα
και λυπημένες χωρίς τέλος ιστορίες
όπως αυτή.


Γιάννης Τόλιας

ΑΝΟΙΞΗ

Υ.Γ. Αν όμως ό,τι έδινα ελάμβανα
τότε γιατί η άνοιξη
δε συνέχισε μαζί σου
για ακόμα λίγο;