Νυχτερινές Aσκήσεις Συναισθήματος

Δε μπορείς να με τιμωρήσεις
όσο κι αν καταστρώνεις σχέδια
και στήνεις σκηνικά επαναλήψεων
βροχής κι απογεύματος
ασέληνης νύχτας
μιας εαρινής αγχόνης αρωμάτων
που αιωρεί τις μέρες που φεύγουν μακριά σου
Γράφεις πεισματικά σε κώδικα ονείρων
που στέλνεις
να βασανίζουν τον ύπνο μου
να κλέβουν τη μουσική μου

Όλη νύχτα
μέχρι να ξημερώσει
να λυγίσει λίγο η βροχή
θα έχεις έτοιμη απολογία
που θα εκφέρεις
όταν οι σκιές πάνω στους τοίχους
προσομοιάσουν
με τις ροές των μαλλιών σου

Μισώ το χρόνο
γιατί σου παρέχει
μια ευεργέτιδα μνήμη
την αναλγητική αφή των αναμνήσεων.


© Γιάννης Τόλιας