Οι μέρες είναι λίγες και φεύγουν γρήγορα
Κι όποιος στη ζωή και τον έρωτα είναι θεατής
Δεν είναι αθώος

*

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ









Υ.Γ. 1

Η απουσία δεν καταλαμβάνει ποτέ εξωτερικό χώρο
Απρόσκλητη ενδημεί στη σκέψη μας


Οι απουσίες είναι ανεπιθύμητα κατοικίδια πτηνά
που πετούν με αθόρυβο φτερούγισμα
από το ένα κλαδί συναισθήματος στο άλλο

Τρέφονται με τις αναμνήσεις
τη λύπη και τη νοσταλγία μας

Οι κελαηδισμοί τους είναι υπενθυμίσεις απώλειας
και προοπτική ερημωμένου μέλλοντος

Οι νυκτόβιες απουσίες μαυλίζουν τα όνειρα
και τα προτρέπουν να ξεδιψάσουν ως το ξημέρωμα
σε πρόσκαιρες πηγές ελπίδας

Δυστυχώς δεν είναι αποδημητικές
έτσι δια βίου συνεχώς πετούν μέσα μας
σε εξοντωτικούς σχηματισμούς


Υ.Γ. 2

Η απουσία είναι μια μικρή ζωή του παρελθόντος
που παρασιτικά τρέφεται από τις τωρινές μέρες μας

Όσο θυμάσαι τόσο την δυναμώνεις
Όσο προσπαθείς να ξεχάσεις τόσο τη θεριεύεις

Αποκρύβει όλες τις αφύλακτες διαβάσεις των σκέψεων
για να περνάς αμέριμνος και να προσκρούεις στον ερχομό της

Είναι η διακόνισσα του ναού της ενθύμησης.
Ούτε κερί λατρείας στη λήθη δεν σε αφήνει να ανάψεις

Διαπλέει το χρόνο μας έχοντας υψωμένα
τα μαύρα ιστία της διάβρωσης και της αποσύνθεσης

Η απουσία είναι το έπαθλο που απονέμει η μνήμη
στους ταχύτερους δρομείς της φθοράς.


ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Κάθε παρουσία τρέφει μέσα της
μεγάλα ή μικρά διαστήματα απουσίας
-για μελλοντική χρήση-

Της απουσίας τέκνο είναι η παρουσία
που με τη σειρά της γεννάει πάλι απουσία


Όταν από τις τωρινές πράξεις
απουσιάζει ο φόβος της ενδεχόμενης απουσίας
όταν αυτή επέλθει εκπλήσσει σε σφοδρότητα

Υπόλογη
ενώπιον του δικαστηρίου του χρόνου
είναι μόνο η παρουσία.

© Γιάννης Τόλιας

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

ΜΙΚΡΑ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΑΤΟΠΗΜΑΤΑ




Πάει στο περίπτερο
και ζητάει ένα πακέτο
άφιλτρα απογεύματα.

     ***

Με γαυγίζει η έμπνευση
Πάω να την χαϊδέψω
κι αυτή με δαγκώνει.

     ***

Στου φακίρη το κρεβάτι
μόνο η ομίχλη
μπορεί να κοιμάται άνετα.

     ***

Χτυπάει ο χρόνος τις μέρες μου
με τη μυγοσκοτώστρα
Τις πετυχαίνει όλες.

     ***

Γεμίζει ο κάδος της νύχτας με όνειρα
Περνάει το πρωινό σκουπιδιάρικο
και τον αδειάζει.

     ***

Οι τρύπες της γραβιέρας
είναι ο ευφυής κλιματισμός
του τυροκόμου.

     ***

Κι ύστερα μείναμε μόνοι μας
Εμείς με τις σκέψεις μας
κι αυτοί με τις δικές τους
Οι άλλοι;

     ***

Μετακομίζει η θάλασσα στον ουρανό
γεμίζει η νύχτα αστερίες.

© Γιάννης Τόλιας

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

ΕΥΛΥΠΗ



_ΕΥΛΥΠΗ_1




Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

ΨΕΜΑ









Αλήθεια
Σκληρή λέξη
τιμωρός
σου στερεί τη διαδικασία της λήθης

και σε καταδικάζει σε μια συνεχή και δια βίου επώδυνη υπόμνηση

Επιστρέφει την φθαρμένη πραγματικότητα μιας εποχής περασμένης


Απουσιολόγος αριστούχος του χρόνου

δεν σου χαρίζει ούτε μια απουσία λησμονιάς

Ω! ψέμα εφήμερο, επινόηση, και κρύπτη της φαντασίας.



Υ.Γ. Η μυστική συνάντηση με το γοητευτικό ψέμα
είναι η ανομολόγητη αμαρτία της αλήθειας.

***

Η αλήθεια έχει πολλές εκδοχές

Διαλέγουμε όποια μας συμφέρει

Το ψέμα όμως έχει μια και μόνη συναρπαστική εκδοχή


Ένα περίτεχνο ψέμα διαθέτει θεατρικότητα

Μια φτωχή εκδοχή της αλήθειας, θεατρινισμό

Το ψέμα προσφέρει θαλπωρή

Η αλήθεια παγετώνα


Το ψέμα κοχλάζει στην κόλαση της φαντασίας

Λεπτοτέχνημα απάτης

Μεταίχμιο ονειρικού με το γήινο

Μπισκότο τραγανό

με παχιά στρώση σοκολάτας

ψημένο στο φούρνο της επινόησης

Επιμύθιο ανομολόγητου φόβου



Υ.Γ Μήπως και το όνειρο ψέμα της αλήθειας μας δεν είναι;


***


Θέλει τέχνη και φαντασία το ψέμα

Είναι φιλόξενο το ψέμα

Ανοίγει διάπλατα την πόρτα του σε κάθε χτύπημα

Μου αρέσει να ζω την περιπέτεια ενός ψέματος

έχοντας την εκ των προτέρων γνώση

Αγκαλιάζω τρυφερά τα ψέματα

ιδίως αυτά που σου κλείνουν πονηρά το μάτι

και σου ζητούν να μην τ' αποκαλύψεις


Υπάρχουν ψέματα που σε προστατεύουν

από το ψύχος της πραγματικότητας

και σε σκεπάζουν στοργικά τη νύχτα

Είναι γλυκό κουταλιού το ψέμα,

σ' ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα,

είναι παγωτό σοκολάτα.



Υ।Γ Με διώχνει η υποκρισία γιατί είναι ένα ψέμα διάρκειας

***


Μου αρέσει πολύ
το χειροποίητο ψέμα
Αυτό που σε μια αδιόρατη γωνιά του
γράφει Hand Made in Life

Η συναρπαστική διαδικασία
της σύλληψης
της κυοφορίας της γέννησης
και τελικώς της δωρεάς

Γιατί όταν χαρίζεις ένα ψέμα
Είναι σαν να προσφέρεις
ένα κομμάτι
ζώντος εφήμερου ονείρου

Τι μας αναγκάζει να επινοούμε ψεύδη;
Η απάντηση είναι εύκολη
Η ίδια η ζωή
Η σκληρή της πραγματικότητα

Πόσο δροσίζει
τις μέρες μου
όταν φυσάει ο άνεμος
ενός γυναικείου ψέματος

Αδύναμος της δυσπιστίας
χάνομαι στον λαβύρινθο
της σαγήνης του
και πιστεύω!
Υ.Γ. Το ερωτικό ψέμα εκφέρεται μέσα από βρυχηθμούς ψιθύρων
και ηδύνει τον ωτακουστή μάρτυρα
Το χρόνο!

© Γιάννης Τόλιας

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ





Λαλένια






Υ.Γ. Ξαπλώνεις στην πόρτα μου και τα μαλλιά σου γεννάνε γιασεμιά.


Να φανείς
πίσω από τα ανοιχτά
παράθυρα του καλοκαιριού
με μια χούφτα αρμύρα
κι ένα κοχύλι στο αυτί
Με ένα χαμόγελο
περασμένο στο λαιμό σου
να αγγίξεις την πληγή μας
με τα κοραλλένια δάχτυλά σου
Έτσι νάρθεις
με μια χούφτα
κόκκινη αρμύρα
που μάζευες τα βράδια
στάλα – στάλα
το αίμα του καλοκαιριού.

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Don't Shoot Me I'm Only the Poem Player







Κι εγώ ένας ονειροπόλος
Έκθετος
Στοιβαγμένος μαζί με ποιήματα
Στη βρεφοδόχο της νύχτας.


Η ποίηση δεν είναι κούρσα εκατό μέτρων

που ο στόχος είναι ποιος θα τερματίσει πρώτος σπάζοντας τα ποιητικά χρονόμετρα.
Καλύτερα να αρνείσαι τη συμμετοχή σου σε τέτοιο αγώνα,
όχι γιατί σε νοιάζει ότι ορισμένοι χρησιμοποιούν τα “αναβολικά”των δημοσίων σχέσεων
και των γνωριμιών για να τερματίσουν πρώτοι,
αλλά γιατί προτιμάς την ποιητική σκυταλοδρομία
εκεί που πρώτος ο δημιουργός παραδίδει τη σκυτάλη του ποιήματος
στον επόμενο συναθλητή του λόγου
και όλοι μαζί στο τέλος χαίρονται όχι για μια μεμονωμένη πρωτιά
αλλά για τη συμμετοχή και τον τερματισμό τους.


Δυστυχώς όμως σε όλες τις εποχές υπάρχει πάντα ο πιστολέρο

που σημαδεύει το σερίφη αλλά πυροβολεί τον πιανίστα
στερώντας έτσι από τα πλήκτρα των λέξεων την συνάντηση με την αφή.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ





Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

η Μαρία Ροδοπούλου

"Θα μπορούσα
μόνο με τα μάτια μου να σας μιλώ
αν δεν ήσαστε εκ γενετής τυφλοί"

ο Γιάννης Τόλιας

"...Να πέφτουν οι σταγόνες της βροχής
και να σπάζουν
σε χιλιάδες κομμάτια αιθρίας"

ο Δημήτρης Μουζάκης

"Ό,τι αγάπησα ήταν ποίηση
αλλιώς δε θα μπορούσα να το πω"

Και η Κατερίνα Κατσίρη

"Κι ο χρόνος δε χανόταν
Έψαχνε στίχους απ’ τους στίχους μας
κι έγραφε γράμματα σε φίλους"

Σας προσκαλούν σε ελιγμούς της γλώσσας και της ψυχής
την Παρασκευή 27 Μαρτίου και 19.00’
στην ανοιξιάτικη Θεσσαλονίκη.

Το συντονισμό της βραδιάς επιμελείται ο ποιητής
Ανδρέας Καρακόκκινος

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί
στην «Αίθουσα Ζώγια»
επί της οδού Κομνηνών
στον αριθμό 18

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Χαϊκού






Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΧΟΡΟΣ





Η μουσική
σε παραδίδει
στο λαβύρινθο του ρυθμού

Κι εγώ να παραβγαίνω
με το Μινώταυρο της όρασης

στη σφαγή.


© Γιάννης Τόλιας

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Εικόνες της άνοιξης που εγώ θα λείπω





1. Σπάνε τα πρώτα κύματα
της άνοιξης
πάνω στους κυματοθραύστες
των ματιών σου.

2. Τα στροφεία ενός σμήνους μελισσών
μπλέκονται στα μαλλιά σου
κι εσύ απρόθυμα να διώχνεις
το μελισσοφάγο του φιλιού μου.

3. Ανθισμένο τοπίο διαίσθησης
απροστάτευτη στην ερημιά της πόλης
κι εγώ παλεύω με τους χρησμούς
και τους ανυποψίαστους.

4. Σκάει στα χέρια σου απρόσμενα
ο εκρηκτικός μηχανισμός ενός άνθους
κι εσύ γελάς λαβωμένη
από χρώματα κι αρώματα

5. Στα υψίπεδα του ονείρου
εσύ των βυθών εξόριστο κοχύλι
εγώ στο ορυκτό της άνοιξης
ζωγραφιστός τριλοβίτης

Κι όμως συνομιλούμε.


© Γιάννης Τόλιας


Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

SACRAMENTAL BLASPHEMY




        Photo by Chema Madoz

You are the patron saint
of promiscuity
and lust

A woman that holds the origin
of passion's beastly eponym,

the convulsion of an erotic
death-rattle

You remove your figleaves
and award nakedness' dire limpidity
to vision

Clad in my demonic canonicals

I officiate with crushing deference
at thy body's service

And I come down whole
to the flexible bow of your thigh

And I submit to it

Before the triumph
of your flux

Never shall I
receive other communion
than your jasmine wetness.

© Γιάννης Τόλιας

   Μετάφραση στα Αγγλικά Νικολέττα Πουλακίδα