ΕΡΗΜΩΣΗ ΜΥΕΛΟΥ

Τώρα εγώ φεύγω
αφήνοντάς σου ένα άπειρο διάστημα
ανάρρωσης
έτσι που να μπορούν οι ξενόφερτοι
να διεισδύουν και ν’ αφανίζουν
τα υπολείμματα της παρουσίας μου
Φ ε ύ γ ω
θρηνώντας την άγνοια και την καταφρόνηση
την ευτελή ποιότητα του υλικού μου
Και χάνομαι στο θρίαμβο της ήττας
Όπως η πομπή των αισθήσεων
προς το ύστατο λιόγερμα
θα αυτοκτονώ
με μια απαράδεκτη αφοσίωση
Και τότε οι μέρες σου
θα μεγαλώνουν και θα λαμπραίνουν
γεμίζοντας αθωότητα
τις σπαραχτικές κραυγές μου.


© Γιάννης Τόλιας (ΟΝΕΙΡΟΔΡΑΜΑ)